Maison Josepha, waar de tijd is blijven stilstaan. Het is een fijn huisje waar je duidelijk kan zien dat de eigenares heel veel spulletjes verzamelde.

Wij vonden een ingang aan de achterkant van het huis. Eens binnen stonden we perplex van alle spullen die er nog aanwezig waren. Het leek alsof de eigenares elk moment terug kon binnenwandelen. Waarom alles hier zo achtergelaten is, blijft voor ons een vraagteken. Wat ik je wel kan zeggen is dat er mensen nog duidelijk geven om het huisje! De bomen en struiken zijn vers afgedaan en het huisje is langs de binnenkant zo goed afgesloten, deze mensen willen duidelijk geen indringers. 

Wij zijn makkelijk binnen geraakt, na een half uurtje zoeken. Alleen hoop ik dat de vandalen hier buiten blijven, het zou zonde zijn om dit mooie huisje te vernielen. Tijdens onze tocht door het huis hoorden we een hele tijd gepiep, we werden ons er van bewust dat hier duidelijk een alarm kon hangen. Wat bleek nu, de rookmelder had nood aan nieuwe batterijen, geen alarm dus, gelukkig… 

Eens de bovenverdieping bereikt vond ik het wel wat vreemd, je kwam de badkamer in en je rook direct nog de geur van de mevrouw die hier verbleven heeft. Wat ik wel een vreemde ervaring vond… Doorheen het huis merkte ik allemaal briefjes op, ze hingen overal. “Josepha, deur op slot doen”, “vorken”,… Alles was gelabeld, wat mij duidelijk doet denken aan dementie… Als dit het geval was, moet dit een heel sterke en zelfstandige vrouw zijn die hier heeft gewoond. 

Beveiliging: Opletten van de buren, ze houden een oogje in het zeil.

Bezocht: Midden augustus 2018