Sanatorium Val d’Oise is een verlaten sanatorium dat gebruikt werd om mensen met tuberculose op te vangen. Het bestond uit 3 paviljoenen, de eerste is bedoeld voor vrouwen, de tweede voor mannen en in de derde werden de kinderen opgevangen.

Het sanatorium opende zijn deuren in 1933 en een jaar later gaf het al onderdak aan 150 mannen, 141 vrouwen en 127 kinderen. Op 9 februari 1939 sluit het kinderpaviljoen en een jaar later volgen de andere twee. Alle patiënten worden geëvacueerd naar andere gezondheidscentra.

Op 5 oktober 1940 krijgt het domein een nieuw doel, namelijk een bewaakt begeleid wonen centrum voor een 150 gevangenen. In elk geval zo wordt het toch omschreven in de geschiedenis, maar de werkelijkheid is heel wat anders. Er werden zo’n 1500 mensen hier opgesloten door de nazi’s. Honderden mensen werden vanaf hier verder gedeporteerd naar grotere concentratiekampen zoals Auschwitz en Bunchenwald. 

In 1942 wordt er tussentijds een opleidingscentrum voor milities van gemaakt, maar in 1946 besluit men toch om de gebouwen terug te heropenen als sanatoriums. Sanatorium Val d’Oise sluit uiteindelijk in 1988 door de opkomst van nieuwe geneesmiddelen. 

Het kinderpaviljoen wordt van 1972 tot 1975 onder handen genomen en vormt uiteindelijk een nieuw medisch centrum dat tot op de dag van vandaag nog volop in gebruik is. De andere gebouwen worden volledig overgenomen door de natuur. Dit zorgt voor prachtige decay, alleen vinden vandalisten het blijkbaar ook een plek waar ze zich kunnen uitleven. 

Beveiliging: Één van de paviljoenen staat onder camerabewaking.

Bezocht: Begin februari 2019